2015年4月10日 星期五

อ่านเอาเรื่อง v อ่าน (ไม่) เอาเรื่อง

อ่านเอาเรื่อง v อ่าน (ไม่) เอาเรื่อง

การอ่านเอาเรื่อง นั้นคือผู้อ่านต้องฝึกในทักษะและความจัดเจนที่จะสามารถอ่านเพื่อจับใจความตามท้องเรื่องให้ถูกต้องว่ามครทำอะไรที่ไหนอย่างไรสามารถจับอารมณ์ความรู้สึกของเรื่องและตัวละคร ซึ่งอาจยอกย้อนแยบยล หรือ ตื้นเขินโจ่งแจ้ง สุดแล้วแต่ตัวงานแต่ละชิ้นจะนำเสนอ สามารถจะจับใจความสำคัญและใจความรองจองเรื่องได้อย่างถูกต้องไม่คลาดเคลื่อนและอย่างครบถ้วนไม่ตกหล่น
 
所謂當作一回事的閱讀就是說,讀者必須去訓練和熟練正確掌握文本要旨的技能,誰在哪個地方如何做某件事,並能掌握文本與腳色的情緒。 他們可能是曲折複雜或者簡單直白,這取決於每件作品的呈現。讀者要能夠掌握文本的要旨與細節,正確而詳盡。
 

ตลอดจนสามารถตีความนัยยะที่ตัวงานต้องการจะสื่อถึงผู้อ่านได้อย่างทะลุแจ้งแทงตลอด
ในระดับของการอ่านเอาเรื่องดังว่านี้ผู้อ่านจะได้รับความเพลิดเพลินจากเรื่องราวที่นำเสนอ ได้รับความจำเริญใจมากน้อยสุดแล้วแต่ความเข้มข้นทางอารมณ์ในตัวงาน และบางกรณีอาจจะได้รับความอิ่มเอิบทางความคิดในอรรถรสและความหมายที่ตัวงานมุ่งสื่อแสดงต่อผู้อ่าน

沒有留言:

張貼留言